Voor ons is een wereld opengegaan

Voor ons is een wereld opengegaan

Via de Hanzehogeschool mogen wij, vier studenten uit het laatste jaar van de opleiding Communication en Multimedia Design, meedenken over het project Van Arm naar Beter. Met nauwelijks kennis van het onderwerp, maar veel enthousiasme, stortten we ons bijna drie maanden geleden op het vraagstuk; hoe kunnen we zorgen dat de potjes geld die bestemd zijn voor mensen in armoede, bij hen terecht komen? Allemaal hadden we ons eigen beeld van armoede, wat een lastig begrip is. Het lijkt misschien iets wat ver weg staat van ons, maar al snel kwamen we erachter dat het een stuk dichterbij is dan we dachten.

We zijn begonnen met het doen van onderzoek naar de wereld waarin deze mensen leven en proberen een beeld te krijgen van het ingewikkelde aanbod aan voorzieningen en hulp dat beschikbaar is voor deze mensen. We hebben veel gesproken met organisaties die zich, in samenwerking met of zonder de gemeente, inzetten voor deze groep mensen en waren positief verrast door deze gesprekken. De hulpverleners zijn nauw betrokken bij de doelgroep en hebben een duidelijk beeld en mooie inzichten in de wereld waarin deze doelgroep leeft. Het was mooi om met hen te praten, omdat zij zelf met de voeten in het werkveld staan. Zij, die omgaan met de mensen zelf en de problematiek dagelijks zien en meemaken. We kregen veel goede tips en hebben enorm veel informatie uit deze persoonlijke verhalen kunnen halen.

Het viel ons op dat mensen hun financiële situatie vaak niet als obstakel beschouwen. Ze staan vaak positief in het leven en zijn blij met wat ze hebben en kunnen. “Ik voel me helemaal niet arm”, is een mooie quote die we terugkregen uit één van de gesprekken die we gevoerd hebben met iemand die onder de armoedegrens leeft. Dit heeft ons aan het denken gezet. Het beeld dat wij hebben van armoede en mensen in armoede is gebaseerd op onze eigen aannames en ideeën. Om voor deze groep mensen iets te kunnen betekenen, moeten we begrijpen hoe zij zelf in hun situatie staan. Hoe mooi zou het dan zijn om in plaats van vóór hen een oplossing te bedenken, dit sámen met hen te doen. Om samen het gesprek aan te gaan om hun eigen inbreng en ideeën te horen. Dankzij de medewerkers van hulporganisaties die we hebben gesproken, weten we al heel veel, maar het draait natuurlijk om de mensen zelf.

Je zou kunnen zeggen dat er voor ons een wereld is open gegaan, wat betreft ons beeld van armoede. We zijn erachter gekomen dat armoede overal is en dat het niet één gezicht heeft, maar dat er vele verhalen achter schuilgaan. Daarom hopen we samen met de doelgroep iets moois te kunnen bedenken om de jungle van armoedevoorzieningen toegankelijker te maken en zo hun leven een stukje makkelijker te maken.