Timmeren aan de toekomst
Hanneke is een alleenstaande vrouw van 32 jaar met drie kinderen onder de 10 jaar. De relatie met de vader van haar kinderen hield geen stand en Hanneke werd afhankelijk van een bijstandsuitkering.
Ze kon de eindjes net aan elkaar knopen. De last van de financiële situatie en de zorg drukten zwaar op haar schouders en door de hele situatie kreeg ze depressieve klachten. Op een gegeven moment dacht ze:
“Nu ben ik aan de beurt. Ik wil vooruit en het leven weer naar me toe trekken.” In overleg met een WMO-consulent van de gemeente is ze een Mbo-opleiding gaan volgen. De periode van school, stage en de zorg voor haar kinderen kostte de nodige energie. “Ik zat soms huilend op de bank. Er kwam zo veel op me af en ik stond er alleen voor.”
Ze heeft volgehouden en haar diploma gehaald. Ze heeft nu een vast contract bij het bedrijf waar ze stage heeft gelopen voor 20 uur per week. Daar is ze heel blij mee.
“Het belangrijkste is, dat ik mijn kinderen kan onderhouden en genoeg geld heb. Ik heb kortgeleden de keuze gemaakt, iets minder te werken, zodat ik geen geld hoef in te leveren in verband met mijn uitkering. Voor deze uren wil ik me inzetten als vrijwilliger om zo iets te terug te doen voor de samenleving. Ik wil timmeren aan mijn toekomst.”
De naam van Hanneke is gefingeerd.